تأثیرات محیطی احداث دایک‌های ساحلی بر میزان شوری ‏خاک سواحل

یکی از مسائلی که در طراحی دایک‌های ساحلی باید مد نظر قرار گیرد، بررسی میزان نشت آب‌های شور و شیرین و تداخل آن‌ها در بدنه و زیر دایک است. در این مقاله ضمن معرفی فن‌های جدید مدل FEM و بررسی بازده پتوی آب‌بند رسی و پردة آب‌بند قائم بر میزان مخلوط شدن آب‌های شور و شیرین، به بررسی تاثیر استفادة توام آن‌ها بر نحوه تداخل آب‌های شور و شیرین به­وسیله مدل عامل‌های محدود CTRANW  پرداخته شده است. این مدل بر اساس روش عددی عامل محدود طراحی و در سال 2001 در آلبرتای کانادا به‌منظور بررسی شوری و آلودگی درون توده‌های متخلخل، توسعه داده شده است. در این تحقیق پنج دسته تحلیل انجام شد، دستة اول برای بررسی وضعیت پیشرفت شوری بعد از احداث دایک و پیش از تجمع آب رودخانه در پشت دایک، دستۀ دوم در زمان پس از انباشته شدن آب رودخانه در پشت دایک به ارتفاع 5/3 متر، دستۀ سوم تحلیل­های مشابه تحلیل قبل ولی با استفاده از پتوی رسی، دسته چهارم تحلیل­های مشابه تحلیل دوم ولی با استفاده از پرده آب‌بند عمودی و دستۀ پنجم تحلیل­های در شرایط ادغام پتوی رسی و پرده آب‌بند. نتایج تحقیقات نشان داد که در حالت استفاده از پتوی رسی بیش‌ترین سرعت خاک‌شویی در پنج روز اول اتفاق می‌افتد و پس از 10 روز تقریبا ثابت می‌ماند. همچنین استفاده هم‌زمان از پتوی رسی و پرده آب‌بند بیش‌ترین بازده را در جلوگیری از نفوذ نمک دریا در خاک خواهد داشت.